Bir varmış bir yokmuş, Şeyda adında tatlı mı tatlı bir kız varmış. Bu küçük kız, okula yeni başlamış ve okulun koridorlarında henüz yolunu bulmaya çalışıyormuş. Her şey ona yeniymiş: sınıf arkadaşları, öğretmenler, büyük okul bahçesi…
Ama Şeyda’nın en çok heyecanlandığı şeylerden biri de dersler olmuş. Özellikle de Fen Bilgisi dersi! Çünkü Şeyda, doğaya ve bilime her zaman ilgi duyan bir çocukmuş. Evdeki bitkilere su vermek, kuşları izlemek, gökyüzüne bakıp yıldızları saymak onun en sevdiği aktivitelerdenmiş.
Bir gün sınıfta öğretmeni, “Çocuklar, ilk Fen Bilgisi sınavımız önümüzdeki hafta yapılacak,” demiş. Şeyda’nın kalbi bir anda hızla çarpmaya başlamış. Sınav kelimesini duyunca hem heyecanlanmış hem de biraz korkmuş. Daha önce hiç sınav olmamış bir çocuk için bu çok büyük bir adım gibi gelmiş ona.
Arkadaşlarına bakmış; kimileri gülüyor, kimileri ise biraz endişeli görünüyormuş. Ama Şeyda, sınavın iyi geçmesini çok istiyormuş ve bunu başarmak için elinden geleni yapmaya karar vermiş.
Şeyda, o gün okuldan eve döner dönmez hemen annesine sınav haberini anlatmış. “Anne, Fen Bilgisi sınavımız varmış, hem de önümüzdeki hafta!” demiş heyecanla. Annesi gülümsemiş ve Şeyda’nın saçlarını okşamış. “Korkma canım, sen elinden geleni yaparsın. Önemli olan, çalışmak ve öğrenmek. Sonuç ne olursa olsun, her şey öğrenmek için,” demiş.
Ertesi gün Şeyda, okuldan döner dönmez çalışma masasına oturmuş. Önünde Fen Bilgisi kitabı ve bir sürü renkli kalem varmış. İlk önce kitabını karıştırmış, ama sayfalar ona biraz karmaşık gelmiş. Güneşin doğuşu ve batışı, gezegenlerin hareketleri, bitkilerin fotosentez yapması… Hepsi birbirinden ilginçmiş ama bir yandan da zorlayıcıymış. Şeyda, “Bunu nasıl ezberleyeceğim?” diye düşünmüş.
Tam o sırada annesi yanına gelmiş. “Hadi, birlikte plan yapalım,” demiş. Annesi, Şeyda’nın çalışma saatlerini düzenlemiş, her gün bir saat boyunca sadece Fen Bilgisi’ne çalışması için ona küçük bir program hazırlamış. Şeyda, bu planı çok sevmiş çünkü her gün düzenli çalışmak onu daha az endişelendirecekmiş.
Şeyda, planına sadık kalarak her gün bir konu çalışmaya başlamış. İlk gün güneşin doğuşu ve batışı ile ilgili notlar almış. Ertesi gün bitkilerin nasıl büyüdüğünü öğrenmiş. Renkli kalemleriyle notlarını çizmiş, bol bol resim yapmış ve konuları daha iyi anlamış. Annesi de bazen yanına oturup ona sorular soruyormuş. Bu sorular sayesinde Şeyda, bilgilerini pekiştirmiş.
Bir gün, okulda öğretmeni “Sınavda çıkabilecek sorulara benzer sorular hazırladım, bunları yapmanızı istiyorum,” demiş. Şeyda bu soruları yaparken ilk başta zorlanmış, ama sonrasında soruların cevabını buldukça kendine güveni artmış. “Evet, galiba bu iş olacak!” demiş içinden.
Sınav günü yaklaştıkça, Şeyda’nın heyecanı da artıyormuş. Sınav telaşı sarıyormuş Şeyda’yı. Bazen kendini “Acaba yeterince iyi hazırlandım mı?” diye düşünürken buluyormuş. Ama annesi her zaman onun yanındaymış ve “Elinden geleni yaptın, gerisi senin sakin olman ve bilgilerini hatırlaman. Endişelenme,” diyerek onu rahatlatıyormuş.
Sınav Telaşına Kapılan Şeyda İçin Büyük Gün
Sınav sabahı gelmiş çatmış. Şeyda, sınıfta sırasına oturmuş, kalbinde hafif bir çarpıntı varmış. Öğretmen sınav kağıtlarını dağıtırken, sınıf sessizmiş. Şeyda, derin bir nefes almış ve sınav kağıdına bakmış. İlk soru tam da onun çalıştığı konuyla ilgiliymiş: “Güneş neden doğar ve batar?” Şeyda, o an çok sevinmiş çünkü bu soruyu çok iyi biliyormuş. Diğer sorulara da aynı heyecanla cevap vermeye başlamış.
Sınav bitmiş, öğretmen kağıtları toplarken Şeyda’nın yüzünde bir rahatlama ifadesi varmış. “Galiba iyi geçti,” diye düşünmüş. Arkadaşlarıyla konuşurken herkes sınavın nasıl geçtiği konusunda fikir alışverişi yapıyormuş, ama Şeyda kendinden eminmiş. Tüm emeklerinin karşılığını alacağını düşünüyormuş.
Bir hafta sonra, öğretmen sınav sonuçlarını açıklamış. Şeyda’nın kalbi yeniden hızla çarpmaya başlamış. Öğretmen, “Şeyda, seni tebrik ederim, çok başarılı bir sonuç aldın,” dediğinde Şeyda’nın yüzünde kocaman bir gülümseme belirmiş. Onca çalışmanın, çabanın karşılığını almış olmak ona hem sevinç hem de gurur vermiş.
Şeyda, o günden sonra sınavlar karşısında daha cesur olmuş. Artık ne zaman bir sınav haberi alsa, korkmak sınav telaşına kapılmak yerine plan yapıp çalışmayı tercih ediyormuş. Çünkü biliyormuş ki, çalışmak ve emek vermek her zaman başarıyı getirirmiş.
Ve böylece Şeyda, sınav heyecanını yenmiş, okul hayatına mutlu bir şekilde devam etmiş.
İşte Şeyda’nın Sınav Telaşı Masalının sonunda, Şeyda da fen bilgisine olan ilgisini hiç kaybetmemiş. Fen Bilgisi sınavları ona artık heyecan değil, merak ve öğrenme isteği getirmiş. Ve hep öğrenmeye, keşfetmeye devam etmiş.
Şeyda’nın Sınav Telaşı Masalına benzeyen uyku masalları okumak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.
İçindekiler