En yeni ve yenilikçi masal okuma sitesinde: Çocuk masalları, Eğitici masallar ve Uyku masalları seçenekleri ile sınırsız masal deneyimine ne dersiniz?
Bir varmış bir yokmuş bir zamanlar, yemyeşil bir köyün hemen yanında, derin ve masmavi bir göl varmış. Bu göl, çevresindeki tüm çocukların oyun oynadığı, eğlendiği bir yer olmuş. Köyde Arda ve Tuğba adında iki çok yakın arkadaş yaşarmış. İkisi de doğayı çok sever, göl kenarında saatlerce vakit geçirirmiş. Bir gün, Arda ve Tuğba göl kenarında
Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, güzel bir şehirde Cemre adında küçük bir kız yaşarmış. Cemre, tatlı mı tatlı, meraklı ve renkleri çok seven bir çocukmuş. Bir gün babası Cemre’yi şaşırtmak için eve gelirken yanında büyük bir hediye getirmiş. Cemre, babasının eve döndüğünde elindeki paketi görünce heyecanlanmış. Gözleri parıldamış ve hemen
Kış mevsiminin soğuk günlerinden birinde, Cemre’nin okulu karla kaplanmış. Her sabah evden kalın atkısını dolanıp, eldivenlerini takarak çıkan Cemre, sınıfa ulaştığında burnu kıpkırmızı oluyormuş. O gün, öğretmenleri Nihal Hanım sınıfta heyecanlı bir duyuru yapmış. “Çocuklar,” demiş Nihal Hanım, “yılbaşına çok az kaldı. Bu yıl sınıfça bir çekiliş yapmaya karar verdik. Herkes bir arkadaşına küçük bir
Bir zamanlar büyük bir şehrin kalabalık apartmanlarından birinde Almina adında meraklı bir kız yaşarmış. Almina’nın en sevdiği şey, annesiyle mutfakta yeni tarifler denemekmiş. Kekler, kurabiyeler, hatta bazen kendi tariflerini bile uydururmuş. Mutfağın içinde dolaşan mis kokular, Almina’nın en güzel anılarını süslermiş. Bir gün, öğretmenleri sınıfa bir haber vermiş: “Çocuklar, önümüzdeki hafta Yerli Malı Haftası’nı kutlayacağız.
Bir varmış, bir yokmuş. Uzak mı uzak, yemyeşil bir köyde Lara adında küçük bir kız yaşarmış. Lara, masalları çok sever, annesinin ona anlattığı hikayelerden büyülenirmiş. Annesinin anlattığı masallarda sihirli lambalar, konuşan hayvanlar, gizemli hazineler olurmuş. Lara’nın en büyük isteği ise omasallardaki büyülü şeylerin gerçek olmasıymış. Bir sabah Lara, dere şırıl şırıl akarken, kuşlar cıvıl cıvıl
Bir zamanlar, karlarla kaplı küçük bir köyde Efe adında meraklı bir çocuk yaşamış. Efe, büyükannesinin eski eşyalarla dolu çatı katında zaman geçirmeyi çok severmiş. Bir gün yine tozlu sandıkların arasında bir şey ararken, eski bir kar küresi bulmuş. Küre, avuç içine sığacak kadar küçükmüş ama içinde bembeyaz bir köy ve pırıl pırıl parlayan yıldızlar varmış.
Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar küçük bir kasabanın şirin bir mahallesinde, Defne adında meraklı ve yaratıcı bir kız çocuğu yaşarmış. Defne’nin en büyük hayali, bir gün kendi hikâyelerini yazıp insanlara anlatmakmış. Ancak Defne ne zaman yazmaya başlasa, ya bir kelime eksik kalır ya da cümleleri istediği gibi olmazmış. Bu yüzden bir gün annesine dönüp,
Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar, dağların eteğinde küçük, şirin bir köyde Eylül adında bir kız yaşarmış. Eylül, diğer çocuklardan biraz farklıymış; sürekli hayal kurar, taşlardan kuleler yapar, rüzgârla konuşurmuş. Ama onu en çok heyecanlandıran şey, köydeki yaşlı sihirbaz Haldun Usta’nın anlattığı sihirli hikayelermiş. Haldun Usta her ay köy meydanında bir gösteri yapar, insanların ağzını
Bir varmış, bi yokmuş. Bir zamanlar güzel bir köyde, Polat adında dondurmayı çok seven bir çocuk yaşarmış. Polat’ın en sevdiği şey, yaz kış demeden dondurma yemekmiş. Hele yaz aylarında, sokakta koşup oynadıktan sonra serinletici bir dondurma yemenin keyfi başka olurmuş. Ancak Polat’ın dondurma sevgisi, kış aylarında da dinmek bilmezmiş. Bir gün Polat, karlı bir sabaha
Bir varmış, bi yokmuş. Bir zamanlar, evin köşesinde duran eski bir televizyon kumandası varmış. Bu kumanda, yıllardır televizyonun en yakın arkadaşıymış. Ancak, gün geçtikçe kumanda yorgun düşmüş ve düğmeleri eski parlaklığını yitirmiş. Üzerindeki rakamlar biraz silinmiş, pili zayıflamış ve her düğmeye basıldığında ince bir “çıt” sesi çıkarır olmuş. Adı da bu yüzden “Çıt Kumanda” olarak