Çocuk Masalları

Bir varmış bir yokmuş, Masal Evreni diye büyülü bir diyar varmış. Bu diyar, parıltılı bulutların üzerinde asılı duran rengarenk şatolarla doluymuş. Gökyüzünde mor, pembe ve altın renklerinde pırıltılar uçuşur, yıldız tozları her yere sihir saçarmış. Masal Evreni, her gün yeni bir maceraya uyanırmış; burada her şey hayal gücünün sınırsızlığına bağlıymış. Bu masalsı dünyada, bir gün

Bir varmış, bir yokmuş… Küçük bir kasabada, mavi çatılı, çiçeklerle çevrili ve cıvıl cıvıl çocuk sesleriyle dolu bir okul varmış. Bu okulun en büyük heyecanlarından biri her yıl düzenlenen futbol takımı seçmeleriymiş. Kasabanın çocukları, futbol takımına girebilmek için günler öncesinden hayaller kurmaya başlar, hatta kimi geceler, top sektirdiklerini hayal ederek uykuya dalarlarmış. Bu yılki seçmeler

Bir varmış, bir yokmuş. Yemyeşil ormanların içinde, türlü hayvanların birlikte yaşadığı huzur dolu bir yer varmış. Bu ormanın kalbinde, herkesin sevdiği, güler yüzlü bir ayı yaşarmış. Adı Tobi’ymiş. Tobi tatlı mı tatlı, yumuşacık tüyleri olan, her zaman arkadaşlarına yardım etmeyi seven bir ayıymış. Bir gün, Tobi ormanda yürüyüşe çıkmış. Güneş tatlı tatlı ısıtırken, ağaçların arasından

Bir varmış bir yokmuş, yemyeşil bahçelerle çevrili küçük, sevimli bir kasabada Ahmet adında tatlı mı tatlı bir çocuk yaşarmış. Ama Ahmet’in çok büyük bir tutkusu varmış: çikolata! Ahmet o kadar çok çikolata severmiş ki sabah kahvaltısında bile çikolatalı ekmek yemeden güne başlayamazmış. Bir gün annesi, Ahmet’in odasına gelmiş ve “Ahmet, her şeyi çikolata yiyerek geçiremezsin.

Bir varmış, bir yokmuş; büyük ve yemyeşil bir ormanda Tobi ve Bobi adında iki ayı kardeş yaşarmış. Tobi, biraz sakin, düşünceli ve her şeyin ardında bir anlam arayan bir ayıymış. Bobi ise neşeli, enerjik ve her daim maceraya hazır bir ayıymış. Bir gün Tobi ve Bobi, ormanda keşfe çıkmaya karar vermişler. Ormanın derinliklerinde yürürken, güneş

Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar, sahnelerin ışıltılı dünyasına adım atmak isteyen küçük bir kız varmış. Adı Zeynep’miş. Zeynep, televizyon ekranlarında gördüğü oyuncular gibi olmayı, sahneye çıkıp izleyicilere duygularını anlatmayı çok istiyormuş. Ailesine her fırsatta oyuncu olmak istediğini söylüyor, hatta evde kendince küçük oyunlar hazırlıyormuş. Bir gün okulda, tiyatro kulübüne katılmak isteyenler için bir duyuru

Bir varmış, bir yokmuş. Yemyeşil ağaçların ve renk renk çiçeklerin süslediği şirin bir köyde, “Tatlı Dostlar Lokantası” adında küçük bir lokanta varmış. Bu lokantayı, herkesin çok sevdiği sevimli aşçı Meliha Teyze işletirmiş. Meliha Teyze, köydeki çocukların en sevdikleri yiyecekleri pişirir, onları mutlu etmek için her gün yeni lezzetler denermiş. Bir gün köyde büyük bir tartışma

Bir varmış bir yokmuş, denizlerin derinliklerinde, insan gözünün asla göremeyeceği bir yerde yaşayan bir su perisi varmış. Bu su perisinin adı Maviymiş, ve kendisi suyun en güzel renklerine sahip olan perilerden biriymiş. İnci gibi parıldayan saçları ve deniz kabuğu kadar yumuşak kanatlarıyla, denizin derinliklerinde özgürce dolaşırmış. Mavi’nin görevi, denizleri ve içindeki tüm canlıları korumakmış. O,

Bir varmış, bir yokmuş. Küçük, temiz bir kasabada yaşayan Elif adında tatlı mı tatlı bir kız varmış. Elif’in en sevdiği şey, evlerinin yakınındaki parkta oyun oynamak ve arkadaşlarıyla koşup eğlenmekmiş. Bu parkta rengarenk çiçekler, yemyeşil ağaçlar ve kuşların cıvıldadığı huzur dolu bir gölet varmış. Bir gün Elif, annesiyle birlikte parka gitmiş. Elif, salıncakta sallanırken etrafa

Bir varmış bir yokmuş, fotoğraf çekmeyi çok seven tatlı bir kız varmış. Bu kızın adı Ayla’ymış. Ayla, her sabah kalkar kalkmaz eline fotoğraf makinesini alır, etrafındaki her şeyi fotoğraflamaya başlarmış. Gökyüzündeki bulutları, bahçedeki çiçekleri, sokakta oynayan çocukları çekmeyi çok severmiş. Bir gün, Ayla’nın annesi ona büyük bir sürpriz yapmış. “Ayla, bugün seni parka götüreceğim. Orada