Çocuk Masalları

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, küçük ve şirin bir kasabada mutlu bir aile yaşarmış. Bu aile, anne Ayşe, baba Mehmet ve sevimli kızları Elif’ten oluşuyormuş. Elif, güler yüzlü, tatlı dilli ve hayal gücü geniş bir çocukmuş. En çok sevdiği şey ise ışıkların parıltısıymış. Kasabada kış mevsimi tüm güzelliğiyle hüküm sürüyormuş.

Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar küçük, cıvıl cıvıl bir kasabada, Ela adında neşeli ve meraklı bir kız çocuğu yaşarmış. Ela, annesiyle birlikte her hafta pazar günü alışverişe çıkarmış. Bu günler, ikisi için hem eğlenceli hem de keşiflerle dolu anlar demekmiş. Bir sabah, Ela yatağından kalkmış ve dışarıdaki hareketliliği duyduğunda gözleri parlamış. Pencerenin kenarına koşmuş

Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar gökyüzünde, insanların gözle göremediği, büyülü bir dünya varmış. Bu dünyada, Güneş’in altın ışıkları ve Yıldızların gümüş parıltıları arasında yaşayan Güneş Perisi adında bir peri varmış. Güneş Perisi, kanatları ışıl ışıl parlayan, neşeli ve cesur bir periymiş. Her sabah, gökyüzünde süzülerek uyanan dünyaya ilk ışıkları getirmek onun en önemli göreviymiş.

Bir varmış, bir yokmuş… Bir zamanlar tatlı mı tatlı bir kız varmış, adı Zeynep’miş. Zeynep, okuluna gitmeyi, arkadaşlarıyla oynamayı ve her gün yeni şeyler öğrenmeyi çok severmiş. Bir sabah uyanmış, yüzünde bir kaşıntı hissetmiş. Önce pek önemsememiş ama gün ilerledikçe kaşıntılar daha da çoğalmış. Aynaya bakınca yüzünde küçük kırmızı kabarcıklar olduğunu fark etmiş. “Anne! Yüzümde

Bir varmış bir yokmuş, Masal Evreni diye büyülü bir diyar varmış. Bu diyar, parıltılı bulutların üzerinde asılı duran rengarenk şatolarla doluymuş. Gökyüzünde mor, pembe ve altın renklerinde pırıltılar uçuşur, yıldız tozları her yere sihir saçarmış. Masal Evreni, her gün yeni bir maceraya uyanırmış; burada her şey hayal gücünün sınırsızlığına bağlıymış. Bu masalsı dünyada, bir gün

Bir varmış, bir yokmuş… Küçük bir kasabada, mavi çatılı, çiçeklerle çevrili ve cıvıl cıvıl çocuk sesleriyle dolu bir okul varmış. Bu okulun en büyük heyecanlarından biri her yıl düzenlenen futbol takımı seçmeleriymiş. Kasabanın çocukları, futbol takımına girebilmek için günler öncesinden hayaller kurmaya başlar, hatta kimi geceler, top sektirdiklerini hayal ederek uykuya dalarlarmış. Bu yılki seçmeler

Bir varmış, bir yokmuş. Yemyeşil ormanların içinde, türlü hayvanların birlikte yaşadığı huzur dolu bir yer varmış. Bu ormanın kalbinde, herkesin sevdiği, güler yüzlü bir ayı yaşarmış. Adı Tobi’ymiş. Tobi tatlı mı tatlı, yumuşacık tüyleri olan, her zaman arkadaşlarına yardım etmeyi seven bir ayıymış. Bir gün, Tobi ormanda yürüyüşe çıkmış. Güneş tatlı tatlı ısıtırken, ağaçların arasından

Bir varmış bir yokmuş, yemyeşil bahçelerle çevrili küçük, sevimli bir kasabada Ahmet adında tatlı mı tatlı bir çocuk yaşarmış. Ama Ahmet’in çok büyük bir tutkusu varmış: çikolata! Ahmet o kadar çok çikolata severmiş ki sabah kahvaltısında bile çikolatalı ekmek yemeden güne başlayamazmış. Bir gün annesi, Ahmet’in odasına gelmiş ve “Ahmet, her şeyi çikolata yiyerek geçiremezsin.

Bir varmış, bir yokmuş; büyük ve yemyeşil bir ormanda Tobi ve Bobi adında iki ayı kardeş yaşarmış. Tobi, biraz sakin, düşünceli ve her şeyin ardında bir anlam arayan bir ayıymış. Bobi ise neşeli, enerjik ve her daim maceraya hazır bir ayıymış. Bir gün Tobi ve Bobi, ormanda keşfe çıkmaya karar vermişler. Ormanın derinliklerinde yürürken, güneş

Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar, sahnelerin ışıltılı dünyasına adım atmak isteyen küçük bir kız varmış. Adı Zeynep’miş. Zeynep, televizyon ekranlarında gördüğü oyuncular gibi olmayı, sahneye çıkıp izleyicilere duygularını anlatmayı çok istiyormuş. Ailesine her fırsatta oyuncu olmak istediğini söylüyor, hatta evde kendince küçük oyunlar hazırlıyormuş. Bir gün okulda, tiyatro kulübüne katılmak isteyenler için bir duyuru