Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, uzak diyarların birinde, sadece cücelerin yaşadı bir köy varmış. Bu köyde harika kokular yayan bir de mutfak varmış. Mutfakta bir çok cüce çocuklar için özel kurabiyeler yaparmış. Bu kurabiyeler çocukların güçlü, mutlu ve sağlıklı büyümelerini sağlarmış.
Her gün, sihirli ormana giden cüceler doğanın en güzel malzemelerini toplarlarmış: Ay çiçeklerinin yaprakları, yıldız tozu, saf bal ve tatlı badem unları… Bu malzemeleri kullanarak fırınlarında enfes kurabiyeler pişirirlermiş. Ancak bir gün, bir çocuğun kurabiyeleri sevmediği haberi cücelerin kulağına gelmiş. Çocuk, “Kurabiyeler çok tatlı ama ben daha farklı bir şey isterim. Bunu yemek istemiyorum” demiş. Cüceler hemen başka tarifler denemiş ama nafile. Çocuk hiçbirini beğenmemiş. Köyün lideri olan Usta Fırıncı Cüce, “Bir çözüm bulmalıyız,” demiş. Diğer cücelerle birlikte çalışarak ellerindeki tüm malzemeleri bir kazanda birleştirmişler. Ayışığı altında kazanın içindeki karışım büyülü bir şekilde parlamış. Usta Fırıncı, “İşte şimdi oldu,” diyerek yeni kurabiyeleri hazırlamış.
Bu yeni kurabiyeleri çocuğa götürmüşler. Çocuk bir ısırık almış, sonra bir ısırık daha… Gözleri parlamış ve “Bu kurabiyeler harika!” demiş. Cüceler buna sevinmiş. Yeni tariflerini “Ayışığı Kurabiyesi” olarak adlandırmışlar. O günden sonra her çocuk bu kurabiyeyi severek yemiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.