Bir varmış, bir yokmuş. Küçük bir kasabada, Berk adında hayalleri büyük bir çocuk yaşarmış. Berk, küçüklüğünden beri oyuncak evler, köprüler yapmayı çok severmiş. Ne zaman bir bina görse, onu hayalinde kendi elleriyle yeniden yaparmış. En sevdiği şey ise hayal kurmakmış. “Bir gün kendi evimi yapacağım!” diye düşünür dururmuş.
Berk’in bu hayali hiç değişmemiş. Herkes onun doktor ya da öğretmen olacağını düşünürken o, hep mimar olmak istemiş. Öğretmenine sorduğunda, “Ben büyüyünce mimar olacağım!” dermiş. Annesi ve babası da ona hep destek olmuşlar, “Sen hayallerinin peşinden git, oğlum,” demişler.
Günler, aylar geçmiş ve Berk artık genç bir delikanlı olmuş. Mimar olma hayalini gerçekleştirmek için büyük bir okula gitmiş. Orada çizimler yapmayı, binaların nasıl inşa edileceğini öğrenmiş. Ama en çok sevdiği şey, küçükken yaptığı gibi, hayalindeki evleri kâğıda dökmekmiş. Öğretmenleri onun ne kadar yetenekli olduğunu fark etmişler ve ona, “Sen harika bir mimar olacaksın!” demişler.
Derken, yıllar sonra Berk mimarlık okulundan mezun olmuş. Artık gerçek bir mimarmış! Mezuniyet gününde ailesi onu büyük bir gururla kutlamış. Babası ona dönüp, “Berk, seninle bir şey paylaşmak istiyoruz. Evinizi yenilemek istiyoruz ve bu projeyi sana teslim ediyoruz,” demiş.
Berk bir an için şaşırmış ama hemen heyecanla kabul etmiş. Çünkü bu ev onun çocukluğunun geçtiği yerdi ve şimdi bu evi yenilemek ona büyük bir mutluluk verecekmiş. Berk ailesine, “Bu evi birlikte baştan yapacağız!” demiş ve hemen planlar yapmaya başlamış.
Ertesi gün Berk, ailesiyle birlikte evin her köşesini gezmiş. “Bu odaları daha aydınlık hale getirebiliriz,” demiş. “Buraya büyük pencereler yapalım ki güneş ışığı içeri dolsun. Mutfak alanını genişletelim, hep birlikte rahatça yemek yapabiliriz.” Annesi ve babası, Berk’in fikirlerini çok beğenmişler. Ona, “Bu ev senin ellerinde güzelleşecek,” demişler.
Berk, evi yenileme çalışmalarına başlamış. Her gün işçilerin yanında durmuş, onlara ne yapmaları gerektiğini anlatmış. Çatıyı sağlamlaştırmış, odaları aydınlatmış ve duvarları yeniden boyamışlar. Berk işçilerin yanında çalışırken bile çocukluk hayallerini düşünürmüş. “Bu ev benim en özel projem olacak,” dermiş.
Aylar geçmiş, evin yenileme çalışmaları tamamlanmış. Berk, ailesine sürpriz yapmak için onları gözleri bağlı şekilde eve getirmiş. “Hazır mısınız?” demiş heyecanla. Annesi ve babası başlarını sallamış. Berk göz bağlarını açınca, anne ve babası hayretler içinde kalmışlar. Eski evleri, artık çok daha modern ve güzel bir hale gelmiş!
Annesi, “Bu bizim eski evimiz ama sanki tamamen yeni gibi! Nasıl bu kadar güzel yapabildin, Berk?” diye sormuş. Berk gülümseyerek, “Bu ev benim hayalimdi. Her köşesini çocukluğumdan beri tanıyordum, onu güzelleştirmek için çok çalıştım,” demiş.
Babası ise ona sarılarak, “Oğlum, hayallerine kavuştun. Sen harika bir mimar oldun ve biz seninle çok gurur duyuyoruz,” demiş.
Berk o an, hayal ettiği her şeyin gerçekleştiğini hissetmiş. Bu ev, sadece ailesinin yaşadığı bir yer değilmiş; aynı zamanda Berk’in çocukluk hayalini gerçekleştirdiği ilk ve en özel projesiymiş. Ve o günden sonra her sabah uyandığında, ailesinin yüzündeki mutluluğu görmek, onun en büyük ödülü olmuş.
Berk’in Hayalindeki Ev Masalı burada bitmiş ancak hayalleri hiçbir zaman bitmemiş. Berk’in Hayalindeki Ev Masalına benzeyen çocuk masalları okumak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.