Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde güneşin parıl parıl parladığı bir yaz gününde, dalgalarının kıyıya vurduğu bir deniz de yaşayan yunus balığı ailesi varmış. Yunus balığı ailesinin minik bir yavrusu varmış, adı da Yupo imiş. Yupo, oldukça meraklı, gezmeyi, yeni yerleri keşfetmeyi severmiş. Fakat anne ve baba yunus, Yupo’yu sürekli uzaklaşmaması için uyarıyormuş ama Yupo onları pek dinlemiyormuş.
Günlerden bir gün, Yupo evden çıkmış ve denizin derinliklerinde yüzmeye başlamış. Yupo, yaşadığı yerden uzaklaştıkça, suyun renginin değiştiğini, etrafının gizemli balıklar ve mercanlarla dolduğunu fark etmiş. Bir süre sonra hiç görmediği, parıl parıl parlayan bir kapı görmüş. Yupo, şaşkınlıkla kapıya yaklaşmış ve itmiş. Kapı açıldığında karşısın da bir mağara görmüş. Yupo, mağaraya girip girmeme konusunda kararsız kalmış. Annesinin söyledikleri kulağında yankılanıyormuş ama içeride de ne olduğunu çok merak ediyormuş. Yupo, bir süre kapının önünde beklemiş ama merakına yenik düşüp içeri girmiş. İçerisi çok karanlıkmış, Yupo önünü zor görüyormuş. Biraz korkmaya başlayan minik yunus balığı, küçük bir ses duymuş. Yupo cesaretini toplayıp “Kim var orada?” diye sormuş. Derinlerden bir ses Yupo’ya geri cevap vermiş. “Asıl sen kimsin?” diye sormuş. Mağaranın içinden minik bir yengeç Yupo’ya yaklaşıp “Merhaba, ben kendimi tanıtayım. Benim adım Kızıl, uzunca bir süredir bu mağarada kalıyorum” demiş. Yupo şaşkınlıkla “Merhaba, bende Yupo, gezintiye çıkmıştım ve bu mağaranın kapısını görüp bakmak istedim. Ama şimdi evime nasıl döneceğimi bilmiyorum. Sanırım fazla uzaklaştım” demiş. Kızıl “Üzülme benim bu deniz de bilmediğim yer yok.Sen bana nerede oturduğunu söylersen seni evine bırakırım. Sende bir daha bu kadar uzaklaşmazsın” demiş. Yupo, Kızıl’a nerede oturduğunu tarif etmiş ve birlikte Yupo’nun ailesinin yanına gitmişler.

Anne ve baba yunus, Yupo’yu bulamadıkları için çok telaşlanmışlar. Yupo’yu görünce sevinçle ona sarılmışlar. Kızıl “Merhaba, Yupo oldukça uzaklaşarak yaşadığım mağaraya gelmiş. Ona evini bulması için yardım ettim. Umarım bir daha bu kadar uzaklaşmaz.” demiş. Yupo, ailesinden özür dilemiş ve bir daha uzaklaşmayacağına dair söz vermiş. Yunus ailesi Kızıl’a çok teşekkür etmişler ve onu yemeğe davet etmişler. O günden sonra Yupo bir daha evinden uzağa gitmemiş. Yaşadığı bu olay ona ders olmuş. Masalda burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.